Dbanie o mrówki podczas wakacji

„Jesteśmy odpowiedzialni za tych, kogo oswoiliśmy", - ta prawda jest znana każdemu miłośnikowi zwierząt. Chociaż mrówki często nie wymagają specjalnej opieki (oczywiście, w zależności od konkretnego gatunku), ale dla nich to stwierdzenie jest w pełni prawdziwe: kiedy zaczynasz hodować kolonię w domu, musisz być przygotowany do opiekę nad nią, tworząc warunki niezbędne do wygodnego życia.

Nawet najbardziej popularne Messory wymagają czasu, aby posypać nasiona, rzucić owady i zwilżyć formikarium. Jeśli gatunek mrówek jest trudny, trzeba spędzać dużo czasu z tą kolonią, wykonując tytaniczne wysiłki, aby zwierzęta przeżyły i rozmnażały się.

Ale nie ma takich mrówek, z którymi hodowcy mrówek nie mogliby sobie poradzić! Nie tylko teoria, ale także praktyka pomaga zaspokoić najbardziej wymagające potrzeby naszych sześcionożnych przyjaciół. Czasami jednak wszystkie osiągnięte rezultaty niespodziewanie mogą obrócić się w popiół. Zwłaszcza podczas nieobecności opiekuna, ten temat niepokoi wszystkich miłośników mrówek. Ten okres to może być nasz wymarzony urlop i to dla nas czas kiedy chcemy się oderwać od codziennej rutyny i pracy. A dla mrówek to jest czas celem którego jest konieczność przetrwania bez opiekuna. Jak przygotować zwierzęta domowe do tej próby i nie stracić ich podczas naszego odpoczynku?

Po pierwsze, niektóre rodzaje mrówek domowych mają podobne wymagania w opiece, dlatego przygotowując je na naszą nieobecność, możemy łączyć zwierzęta w grupy. Mrówki dzielimy na kilka kategorii, niżej je przedstawiamy i opisujemy jak o nie dbać.


1. Messory (żniwiarki)

Być może są to najłatwiejsze do opieki mrówki, które łatwo tolerują nasze wyjazdy i nieobecności. Będąc głównie ziarno żernymi, Messory tworzą ogromne zapasy pasz (nasion), którymi później powoli się karmią. Wszystko, co musisz zrobić, to nasypać różne nasiona na arenę formikarium i postawić poidełko (rurka z inkubatorem wody jest bardzo ważną rzeczą, jej funkcje omówimy później)


2. Camponotusy i inne (Formica, Lasius, Polirachis itp.)

Wszystkie te mrówki są drapieżnikami i padlinożercami, pasza białkowa odgrywa ważną rolę w ich życiu. Jednak nie mniej ważna rolę w diecie odgrywają węglowodany, które są nie tylko źródłem energii, ale są też uważane za pełnowartościowe pożywienie dla pracowników (białko jest używane głównie przez larwy). Wiele z tych mrówek może wchłonąć znacznie więcej roztworu cukru niż potrzebuje tego kolonia i przechowuje je w brzuchu. Ta funkcja gra nam na rękę: przed wyjazdem konieczne jest nakarmienie mrówek syropem. Nie będzie zbędne podać im kilka małych martwych karaluchów, aby to jedzenie również przechowywało się w rezerwacie. Probówka ze świeżą wodą też nie będzie zbyteczna. Połowa jabłka lub gruszki (ze skórką) pomoże twoim zwierzętom - powoli je zjadać, w taki sposób Camponotusy otrzymają sok bogaty w węglowodany do zjedzenia. Na takiej węglowodanowej diecie będą czekać na powrót właściciela.


3. Pheidole, Carebara, Solenopsis

Mrówki te są bardzo liczne, szybko się rozwijają i dlatego pozostają zależne od paszy białkowej. Bez białka - nie ma rozwoju. Tempo wzrostu kolonii zostanie znacznie zmniejszone. Aby kolonia przetrwała ten termin bez opieki i karmienia prawie bezboleśnie - nakarm je owadami, zostawiając na arenie dużą parę dużych zabitych karaluchów (Argentyńskich, Madagaskarskie). Podobnie jak poprzednie - połóż im kawałek jabłka. Posyp małe nasiona, z pewnością to zjedzą, kiedy będą głodne. Pamiętaj - o probówce z wodą.


4. Ponerinae

Venatory, Diacammy, Odontomachus i ich inni starożytni krewni - to prawdziwy ból głowy dla myrmekeepera, który jedzie na wakacje. Najlepiej byłoby, żeby codziennie otrzymywały pokarm białkowy, ale niektóre gatunki prawie nie zwracają uwagi na stałe obiekty paszowe. Dlatego muszą mieć możliwość robienia tego, co kochają - polowanie, aby zwierzęta nie tęskniły za właścicielem. Aby mrówki mogły wygodnie żyć podczas twojej nieobecności, potrzebujesz dużej przestronnej areny, z podłożem i dekoracjami. Drugi warunek, który musi być spełniony jest kilkadziesiąt młodych turkmeńskich karaluchów. Dlaczego ten konkretny rodzaj? To proste: karaluchy nie wiedzą, jak pełzać po ścianach, więc ukryją się wśród scenerii (gałęzie, kora, kamienie), a mrówki będą mogły na nie polować jak w przyrodzie. Pamiętaj, aby umieścić dwa poidełka: standardowy inkubator i spodek z otwartą wodą. Dla Diakammy można dodatkowo umieścić pół jabłka lub gruszki. Dokładnie nawilż formikarium i wszystko, tydzień lub dwa mrówki będą na ciebie czekać.