Hodowla mrówek w domu

Wiele osób chcących nieco urozmaicić życie swoje lub dzieci decyduje się na zakup psa, kota, chomika czy świnki morskiej. Ciekawą alternatywę dla wspomnianych stworzeń mogą jednak stanowić owady. Jeśli zatem są Państwo zainteresowani hodowlą mrówek w domu, zachęcamy do skorzystania z oferty, którą przygotowaliśmy. Dostępny jest w niej bowiem bogaty wybór tego rodzaju organizmów, których obserwacja życia jest niezwykle ciekawe. Co ważne, nie musi się ona ograniczać jedynie do przyglądania się mrówkom. Podobnie bowiem jak inne stworzenia, wymagają one regularne pielęgnacji, karmienia czy pojenia. Jeśli zatem szukają Państwo alternatywy dla najpopularniejszych w polskich domach zwierząt, zachęcamy do rozważenia zakupu formikarium z mrówkami. W przypadku zainteresowania ofertą prosimy o kontakt telefoniczny lub mailowy.

Czy każdy może hodować mrówki w domu?

Wiele osób może zastanawiać się, czy hodowla mrówek w domu to zajęcie dla każdego. Odpowiedź na to pytanie jest jednoznaczna i brzmi — zdecydowanie tak. Co ważne, mogą to robić zarówno osoby dorosłe, jak i dzieci. Chcąc rozpocząć swoją przygodę z omawianymi owadami, zachęcamy do skorzystania z naszej oferty, w której dostępne są między innymi zestawy dla początkujących ze spokojnymi gatunkami niewymagającymi szerokiej wiedzy. To doskonały sposób na nabranie doświadczenia i nabycia umiejętności w hodowli mrówek. Jeśli uznają Państwo, że jest to ciekawe zajęcie, a jesteśmy niemal pewni, że tak będzie, wówczas będziecie mogli zaopatrzyć się w mniej popularne gatunki, w tym na przykład mrówki azjatyckie, afrykańskie czy australijskie. A jeśli potrzebują Państwo wskazówek w ich hodowli, zapraszamy do zapoznania się z poniższym materiałem.
Mrówki to najbardziej interesujące, pouczające, zabawne, egzotyczne zwierzęta
Karmienie mrówek
Mrówki jedzą trochę: kroplę syropu miodowego dziennie, a czasami muszki owocówki lub karaczan
Mrówki nie hałasują
Mrówki nie mają zapachu, wełny, kurzu; w ogóle nie ma z nich śmieci
Mrówki żyją w zwartych i lekkich formikariach
Mrówki są bardzo mobilne - nie zawisną w jednym miejscu w akwarium - w formikariach ciągle coś się dzieje, praca idzie pełną parą
Same mrówki porządkują rzeczy w swoich formikariach i ogólnie wszystko robią same
Mrówki to złożone owady społeczne. W rzeczywistości nie będą interesować się tobą. Celem ich życia jest dobrobyt kolonii.
Najciekawsza rzecz wydarzy się w Twojej kolonii nie wcześniej niż za 6-9 miesięcy.
Na początku wszystko, co zobaczysz, to matka siedząca w probówce i wolno rozwijające się larwy / poczwarki.
Pierwszy etap rozwoju kolonii, od jednej królowej do co najmniej 50 robotnic.
Owady karmowe
Będziesz musiał stawić czoła towarzyszącym owadom: muchom, karaluchom, świerszczom itp. - to nie są najprzyjemniejsze owady do trzymania. Nie każdego stać na utrzymanie i uprawy paszowe - a bez tych źródeł żywego białka nie można uzyskać dobrze prosperującej kolonii.
Kupić matkę/królową
Najczęściej mrówki kupuje się ze sklepów internetowych, którym udało się je złapać podczas lotu lub zamówić z innego kraju. Stanowczo odradzamy kopanie / kopanie mrowisk - szanse na złapanie w ten sposób królowej są znikome, a mrowisko poniesie nieodwracalne szkody.
Zalecane jest trzymanie inkubatora z matką w ciemności i spoczynku, w temperaturze
~ 22-26° C
Początkowa kolonia
Przez kolonię „startową" rozumiemy matkę w inkubatorze. Pod uwagę bierze się początkową kolonię, dopóki nie pojawi się co najmniej 15-20 robotników.
Młoda matka
W naturze młoda królowa, która wyleciała z rodzimego mrowiska, aby założyć nową kolonię, przede wszystkim chowa się w jakiejś norze i już się nie pokazuje. W norkach składa jaja i czeka na pojawienie się pierwszych robotnic, karmiąc larwy rezerwami swojego ciała (a nawet rozpuszczając jej mięśnie latające, których już nie potrzebuje). Zwykle więc założycielka nic nie je, dopóki nie pojawią się pierwsi robotnicy, którzy faktycznie zajmą się zdobyciem dla niej pożywienia - i po raz pierwszy od czasu jej uwięzienia (zwykle dożywotniego) ją nakarmi.
Karmić czy nie
Warto obserwować matkę w inkubatorze - jak się zachowuje? Wszystkie królowe można warunkowo podzielić na 2 kategorie: pierwsza chodzi po inkubatorze, szuka czegoś, rozrywać watę, czasem odsuwać się od lęgu, te ostatnie siedzą praktycznie nieruchomo na wacie, tylko od czasu do czasu się przemieszcza. A więc odpowiadając na pytanie „karmić czy nie": zdecydowanie możesz nakarmić tych pierwszych (ale pamiętaj, aby obserwować, czy jedzą, czy nie). Ale drugim lepiej nie zawracać sobie głowy - tylko w ostateczności taką matkę można spróbować nakarmić „z rąk".
Żadnej chemii
Jakość produktów musi być bardzo dokładnie monitorowana: jeśli miód okaże się nienaturalny, z zanieczyszczeniami, to cała rodzina mrówek zginie: owady źle reagują na chemię.
Czym karmić
Ponieważ głównym celem matki jest składanie jaj, karma białkowa nie będzie jej przeszkadzać na tym etapie. Małe owady, zwłaszcza muszki owocówki, są idealnym pokarmem dla matki i wszystkich małych kolonii - mają idealny rozmiar i wartość odżywczą.
Karmienie początkowej kolonii
W naturze pokarm mrówek jest bardzo zróżnicowany - tysiące owadów latających i pełzających, żywych i niezbyt wiele, wiele roślin wydziela słodki sok, różne owady ssące (głównie mszyce) dzielą się cukrami wyekstrahowanymi z mrówkami. Do tego pożywne sadzonki niektórych roślin, pyłki.
Węglowodany
Węglowodany są głównym źródłem energii dla dorosłych mrówek. Mówiąc najprościej, węglowodany to cukier lub coś słodkiego. lista przetestowanych słodyczy: miód, cukier, fruktoza, glukoza, marmolada, suflet, nugat itp. Ale owoce, które lubią jeść mrówki: jabłka, brzoskwinie / morele, winogrona, mango itp.
Białko
Najlepszym (i najbardziej zrozumiałym dla mrówek) źródłem białka są inne owady. Żadna dieta złożona z gotowanego kurczaka lub suszonych krewetek nie może nawet konkurować z dietą ze świeżych karaluchów lub świerszczy. To powód, by poważnie zastanowić się, jak zapoczątkować jakąś kulturę owadów „żerowych".
Ile jedzenia dla mrówek?
Dokładnie na tyle, że zjedzą go w 2-3 godziny i nic nie zostanie.
Mrówki i larwy
Same mrówki jedzą sporo i bez problemu przeżywają dość długie głodówki. Większość (ale nie całość!) Paszy bez węglowodanów jest zjadana przez lęg. Larwy dużo jedzą - muszą przybrać na wadze przed ważnym etapem - przepoczwarzeniem.
Młode mrówki
Warto zwrócić uwagę na wielkość „urodzonych" mrówek - małe rozmiary (w porównaniu z „dzikimi") świadczą o braku pożywienia lub częściej nieodpowiedniej diecie.
Dokładność i odpowiedzialność
Dokładność i odpowiedzialność są kluczem do braku nieoczekiwanych i śmiertelnych wypadków w Twojej kolonii. Opcje takie jak: „przeoczony i uciekł", „zapomniał nakarmić", „wata wyschła" itp. Powinny być wykluczone. Mrówki kochają stabilność. Pasza, woda, czyszczenie i ogólnie wszystkie zabiegi pielęgnacyjne muszą być wykonywane regularnie. Metodyczne przestrzeganie niewielkiego zestawu zasad pomoże uniknąć tragedii i nieprzyjemnych niespodzianek. Wynika to również z tego, że mrówki nie będą prosić Cię o jedzenie ani wodę - bardzo trudno odgadnąć, czego w danym momencie potrzebują.
Wilgotność
Prawie wszystkie mrówki preferują wysoką wilgotność. A w przypadku odchowu wylęgu jest to na ogół warunek wstępny. Najłatwiejszym sposobem na utrzymanie wysokiego poziomu wilgotności w formikariach jest zwilżony blok gipsowy, który jest jednocześnie podstawą gniazd. Gips/gąbkę nawilżamy, wchłania wodę, powoli odparowuje, nasycając wilgoć powietrze w formikariach.
Temperatura
Większość „naszych" gatunków mrówek nie potrzebuje dodatkowego ogrzewania (a niektóre gatunki, takie jak Myrmica, generalnie uwielbiają zimno).
Ciepło
Ale ogólnie mrówki bardzo kochają ciepło - stają się znacznie bardziej aktywne i zabawniejsze. W cieple lęg rozwija się szybciej - twoja rodzina rośnie szybciej.
Wentylacja
Wentylacja jest tak samo ważna jak terminowe karmienie. Z powodu niedostatecznej wentylacji w formikariach pojawi się nadmierna wilgoć, powietrze może stać w stagnacji - może to prowadzić do rozwoju pleśni, która jest destrukcyjna dla Twojej rodziny lub pojawienia się pasożytów.
Wibracje to zagrożenie
Mrówki nie mają narządów słuchu, ale mają zmysły - specjalne wrażliwe włosy, które mogą odbierać wibracje. Zmysły znajdują się na wielu częściach ciała mrówki - na głowie, nogach, brzuchu itp. Mrówki porozumiewają się, dotykając się antenami. Tak więc mrówki dość dobrze zdają sobie sprawę z wszelkiego rodzaju wibracji - od delikatnego stukania palcami w formikaria po dźwiękowe „uderzenia" głośnej muzyki. Mrówki postrzegają wszelkie obce wibracje jako sygnał niebezpieczeństwa - denerwują się i wpadają w panikę.
Światło
Wiele mrówek nie ma zbyt dobrego wzroku, ale bardzo dobrze rozróżnia jasne światło. Nagłe zmiany oświetlenia odstraszają mrówki.
Życie mrówek toczy się pełną parą
Możesz zrobić formikarium własnymi rękami - używane są mydelniczki i plastikowe pudełka po cukierkach, które są wypełnione gipsem. Następnie w gipsowej formie wycina się przejścia i „pokoje" dla owadów. Kiedy kolonia mrówek zostaje umieszczona w formikarium, sama wybiera, gdzie będzie mieszkać królowa, gdzie będą składane jaja i gdzie będą to robić larwy.
Długość życia
W przypadku martwych mrówek wyznaczane jest miejsce na cmentarz, a robotnicy (lub zbieracze) przez cały dzień noszą pożywienie, aby nakarmić samicę i nianie, które monitorują składanie jaj. Same mrówki, w zależności od gatunku, żyją do dwóch lat, a matka - do 20 lat.
Żeby nie uciekać
Otwarte formikaria z góry można smarować kobiecym błyszczykiem do ust: po pierwsze mrówki nie lubią zapachów chemicznych, po drugie połysk jest lepki, więc nie mogą wybiegać z domu. Cóż, jeśli mrówki uciekną, najprawdopodobniej umrą. Też można używać talk lub inne środki.
Najczęściej wystepowane mrówki w hodowli
Mrówki żniwiarki (Messor structor, Messor barbarus), czarna mrówka ogrodowa (Lasius niger) lub gmachówka drzewotoczna (Camponotus ligniperda)
Czy podoba Ci się ten artykuł?
Kontakt
Chętnie odpowiemy na Twoje pytania
Wrocław
Telefon: +48 796 220 541
Adres e-mail: ant.on.top.of.formi@gmail.com
© 2018-2021 AntOnTop
All rights reserved
Wszelkie prawa zastrzeżone