Cataglyphis aenescens

Cataglyphis lub biegacz stepowy to czarne błyszczące mrówki o średniej wielkości (4-12 mm). Żyją na obszarach stepowych i pustynnych, występują od wschodniej Europy i dalej na wschód do Azji Środkowej. Gatunek ten ma polimorfizm, choć nie jest on zbyt wyraźny: w kolonii można spotkać duże osobniki (12 mm) z lekko powiększoną głową - można ich uznać za żołnierzy, choć funkcje żołnierzy nie różnią się od funkcji zwykłych robotników. Cataglyphis aenescens posiada szereg zdolności , aby przetrwać w surowym klimacie pustynnym. Przede wszystkim jest to odblaskowa struktura powłok: korpus (pancerz) biegaczy nie bez powodu jest błyszczący - jego powierzchnia doskonale odbija bezpośrednie światło słoneczne. Po drugie mają dużą prędkość, dzięki której mrówki te nazywane są „biegaczami". W upale powyżej 40 stopni Celsjusza te mrówki "latają" tak szybko, że ruch ich nie jest prawie niewidzialny. Podczas biegania mrówki te podnoszą brzuch pionowo do góry, co dodatkowo zwiększa ich aerodynamikę. Chociaż organizm biegaczy jest odporny na upał, jednak one wolą spędzać mniej czasu na słońcu, a do tego muszą się bardzo szybko poruszać, aby mieć czas na znalezienie pożywienia.

W ciągu dnia robotnice odbywają wiele krótkich wycieczek z dala od gniazda, trwających zaledwie kilka minut (lub nawet krócej). W tym okresie muszą zdobyć coś jadalnego i wrócić do łagodnie chłodnego "mieszkania", które nawiasem mówiąc, może sięgać kilku metrów - dlatego temperatura w gnieździe zawsze jest znacznie niższa niż na powierzchni, a wilgotność przeciwnie, jest wyższa. Jednak poruszanie się bez konsekwencji w palącym słońcu jest niemożliwe, ma swój negatywny wpływ ze względu na przyspieszony metabolizm w wysokich temperaturach pracownicy żyją dosyć krótko.

Często atakują pojedyncze mrówki innego gatunku, ale przy dużej koncentracji przeciwników wolą natychmiast się wycofać. Pokarm białkowy w diecie tego gatunku odgrywa istotnie większą rolę niż pokarm węglowodanowy, gdyż larwy rosną intensywnie i wymagają częstego karmienia. Tempo wzrostu larw jest imponujące: przy wystarczającej ilości pożywienia i wysokiej temperaturze okres od larwy, która właśnie wykluła się z jaja, do poczwarki wynosi tylko trzy dni! Pożywienie węglowodanowe w kolonii przechowywuje się u młodych osobników pełniących funkcję „żywych beczek".

Takie mrówki przechowują płynne węglowodany i wodę w nadętym brzuchu, a następnie dzielą się nim na prośbę swoich bliskich.

W hodowli ten gatunek nie jest trudny, ale tylko wtedy, gdy zostanie spełnione kilka warunków. Nie wymagają żadnych specjalnych materiałów z fermy - formikarium może być akrylowe lub gipsowe. Ale arena, musi być jak najbardziej przestronna, żeby nie zabrakło miejsca dla twoich zwierząt gdzie będą spędzać dużo czasu. Drugim warunkiem, który również dotyczy areny, jest wypełnienie podłoża, którym jest piasek (np. Kwarc). Piasek jest ważny, ponieważ mrówki przenoszą go do formikarium i wykorzystają jako podstawę do tkania kokonu przez larwy. To też stanowi pewną swego rodzaju rozrywkę dla tych aktywnych mrówek - przednimi łapami będą kopać piasek na całej powierzchni areny, najwyraźniej wyrzucając w ten sposób nadmiar energii. Temperatura formikarium i areny powinna być różna (w gnieździe - około 20-24 stopni, na arenie - 28-38). Lampy terrariowe dla gadów doskonale wykonują funkcję oświetlenia i ogrzewania.

Mrówki trzeba karmić żywymi lub martwymi owadami średniej wielkości (karaluchy, świerszcze i inne), miodem lub syropem cukrowym, soczystymi słodkimi owocami, kawałkami orzechów.

Na arenie powinno być poidełko - mimo że mrówki te są odporne na suszę i zamieszkują tereny pustynne, kochają wodę. Wskazane jest codzienne podawanie świeżej żywności, ponieważ rozwój kolonii jest intensywny. Jeśli zastosujesz się do tych prostych wymagań dotyczących konserwacji, szybkie i aktywne Cataglyphis z pewnością staną się jednymi z twoich ulubionych zwierząt.